Jak zidentyfikować nieudane rzuty za pomocą operatora dynamic_cast?

Dobrze znane rozwiązanie pozwalające uniknąć powolności dynamic_cast?

Potrzebowałem polimorfizmu w czasie wykonywania, więc użyłem

dynamic_cast vs ujawnianie funkcji wirtualnych w klasie nadrzędnej (C ++)

Mam klasę macierzystą „base” i inną klasę „wyprowadzoną”, która dziedziczy z „bazy”.„pochodna” ma 1 metodę cH1.jeśli to zrobię:

Dlaczego chronione dziedziczenie powoduje awarię dynamic_cast?

Różnica w zachowaniu podczas używania dynamic_cast z odniesieniem i wskaźnikami

dynamic_cast obiektu COM do interfejsu COM nie podbija licznika referencji, prawda?

Jeśli mam klasę C ++, X, która implementuje interfejsy COM IY i IZ, i mam wskaźnik y do interfejsu IY obiektu typu X, i robię to:

W c ++ 11, czy dynamic_cast zwraca nullptr lub 0?

Chcę sprawdzić wynik dynamic_cast. W c ++ 11 (lub c ++ 0x, w przypadku kompilatorów obsługujących nullptr) powinienem porównać z nullptr lub 0?Czy to ma znac...

Dlaczego dynamic_cast jest zły, czy nie? Czy w tym przypadku powinienem użyć dynamic_cast?

Czy istnieje sposób na dynamiczne rzutowanie typu niejawnego w języku C #?

java: jak mogę wykonać dynamiczne rzutowanie zmiennej z jednego typu na inny?