Z całym szumem wokół obliczeń równoległych ostatnio dużo myślałem o równoległości, chrupaniu liczb, klastrach itp ...

Zacząłem czytaćLearn You Some Erlang. Ponieważ coraz więcej osób się uczy (w tym ja), Erlang obsługuje współbieżność w bardzo imponujący, elegancki sposób.

Następnie autor twierdzi, że Erlang jestnie jest idealny do chrupania liczb. Rozumiem, że język taki jak Erlang byłby wolniejszy niż C, ale model współbieżności wydaje się idealnie pasować do takich rzeczy, jak obsługa obrazu lub mnożenie macierzy, chociaż autor wyraźnie mówi, że nie.

Czy to naprawdę takie złe? Czy istnieje punkt zwrotny, w którym siła Erlanga pokonuje lokalną słabość prędkości? Czy / jakie środki są podejmowane, aby poradzić sobie z prędkością?

Żeby było jasne: nie próbuję rozpocząć debaty; Chcę po prostu wiedzieć.