W systemie Android R.java służy do zapewnienia dostępu do zasobów zdefiniowanych w plikach XML. Aby uzyskać dostęp do zasobów, które musimy wywołaćfindViewById() metoda przekazująca id zasobu do pobrania.

Jest to podobne do Springa, gdzie fasole są zdefiniowane w kontekście XML i są pobierane za pomocą kontekstu aplikacji.context.getBean("beanId")

Zapewnia to luźne sprzężenie, ponieważ ziarna są definiowane zewnętrznie i mogą być zmieniane bez wprowadzania modyfikacji w kodzie.

To mnie pomyliło. Jaki system Android wygląda podobnie do wiosny, jakie korzyści oferuje?

Jaki jest sens posiadania pośredniego R.javy? Czy nie moglibyśmy po prostu pozyskać zasobów bezpośrednio z XML za pomocą kontekstu czytnika / aplikacji. na przykładfindViewById("resourceId")Nie ma luźnego połączenia. Ponieważ odniesienia w R.java są generowane automatycznie, w jaki sposób można usunąć zasób i umieścić nowy?Jaki jest wzór projektu (jeśli taki istnieje)?Czy nie byłoby lepiej mieć zasoby wstrzykiwane przy użyciu IOC (jak Roboguice)? Dlaczego więc Google postanowił dać nam tak dziwny sposób pracy z zasobami?

Przepraszam za moją niewiedzę. Jestem początkującym programistą Java próbującym zbyt wielu rzeczy naraz. :-) Dziękujemy za wszystkie opinie.