Tak więc w jednostkach systemów wbudowanych, które biorę na uni w przyszłym roku, dowiemy się, że dynamiczne struktury danych są złym działaniem w osadzonym programie systemowym. ale notatki z wykładu nie wyjaśniają dlaczego.

Teraz pracuję na umiarkowanej skali, systemy wbudowane Kontroler LURC, głównie korzysta z peryferii płyty demonstracyjnej „Butterfly” dla AVR169MEGA. wyprodukował 4 sygnały PWM do kontolowania serwomechanizmów i ESC. a także zapewnić 9-segmentowy ekran LCD.

Teraz nie mogę wymyślić lepszego sposobu na przechowywanie instrukcji, ponieważ są one otrzymywane w serialu USART fiolki, niż kolejka. szczególnie dla rzeczy, w których będę musiał poczekać, aż otrzymana zostanie nieznana ilość danych: np. ciąg znaków do wyświetlenia na ekranie LCD.

dlaczego więc nie używasz dynamicznych struktur danych na mikrokontrolerze w systemach wbudowanych? Czy po prostu jesteś w środowisku mocno ograniczonym pamięcią i musisz mieć pewność, że malloki się udają?