Szukam prostej odpowiedzi, która mogłaby wyróżnić reguły używania (lub unikania) wielu kontekstów w tym samym wątku (głównym w moim przypadku).

Zazwyczaj w Core Data ustawiam pojedynczy główny kontekst, który jest używany w całej aplikacji. Następnie, jeśli muszę wykonać jakieś prace w tle, tworzę kontekst dla każdej uruchomionej operacji w tle.

Takie podejście jest ważne przez większość czasu. Core Data zarządza pamięcią w doskonały sposób. Ale mogę również zdecydować się na wyraźne usunięcie niektórych wykresów obiektów (zarządzanie pamięcią). Tutaj mogę polegać- (void)refreshObject:(NSManagedObject *)object mergeChanges:(BOOL)flag przekazując go doNO param. Ale muszę uważać na oczekujące zmiany, które mogą zostać utracone.

Moje pytanie jest następujące. Czy istnieje jakaś zasada, która pozwala na określenie liczby kontekstów, które mogę wykorzystać w jednym wątku (główny wątek)? Moja myśl jest następująca. Utwórz główny kontekst (w którym zapisywane są zmiany) i dodatkowe konteksty, które są używane tylko do celów wyświetlania i są tworzone na żądanie. Kiedy skończyłem używać, mogłem wysłaćreset odzyskać całą pamięć.

Jakakolwiek rada? Jeśli istnieją jakiekolwiek implikacje dla nowych interfejsów API systemu iOS 5, udostępnij je.