Nie udało się jeszcze znaleźć tego konkretnego pytania. W jaki sposób aplikacja NDB aplikacji App Engine obsługuje buforowanie przy użyciu zapytań projektowanych w porównaniu z zapytaniami o pełne jednostki?

Na przykład, jeśli najpierw wykonam rzutowane zapytanie.

MyModel.query().get(projected=['name'])

... a następnie wykonaj zwykłe zapytanie obok ...

MyModel.query().get()

...Co dostane? Pełna jednostka? Jeśli tak, czy JAKIEŚ część pierwszej kwerendy była automatycznie buforowana przez NDB? Czy może NDB jest w stanie dobrze rozróżnić, więc następnym razem, gdy uruchomię projektowane zapytanie, jest ono potencjalnie wyciągane z pamięci podręcznej?