Pierwotnie chciałem zapytaćto pytanie, ale potem odkryłem, że już wcześniej o tym myślałem ...

Googling wokół znalazłem ten przykładrozszerzenie configparser. Poniższe działa z Pythonem 3:

<code>$ python3
Python 3.2.3rc2 (default, Mar 21 2012, 06:59:51) 
[GCC 4.6.3] on linux2
>>> from configparser import  SafeConfigParser
>>> class AmritaConfigParser(SafeConfigParser):
...     def __init_(self):
...         super().__init__()
... 
>>> cfg = AmritaConfigParser()
</code>

Ale nie w Pythonie 2:

<code>>>> class AmritaConfigParser(SafeConfigParser):
...       def __init__(self):
...           super(SafeConfigParser).init()
... 
>>> cfg = AmritaConfigParser()
Traceback (most recent call last):
  File "<stdin>", line 1, in <module>
  File "<stdin>", line 3, in __init__
TypeError: must be type, not classob
</code>

Potem przeczytałem trochę o stylach Python New Class vs. Old Class (np.tutaj. A teraz zastanawiam się, mogę to zrobić:

<code>class MyConfigParser(ConfigParser.ConfigParser):
      def Write(self, fp):
          """override the module's original write funcition"""
          ....
      def MyWrite(self, fp):
          """Define new function and inherit all others"""
</code>

Ale czy nie powinienem zadzwonić do init? Czy w Pythonie 2 jest to odpowiednik:

<code> class AmritaConfigParser(ConfigParser.SafeConfigParser):
    #def __init__(self):
    #    super().__init__() # Python3 syntax, or rather, new style class syntax ...
    #
    # is this the equivalent of the above ? 
    def __init__(self):
        ConfigParser.SafeConfigParser.__init__(self)
</code>