Jakie są zalety zniekształcania prywatnych nazw w Pythonie?
Python zapewniazniekształcanie prywatnych nazw dla metod i atrybutów klas.
Czy są jakieś konkretne przypadki, w których ta funkcja jest wymagana, czy jest to tylko przeniesienie z Java i C ++?
Proszę opisać przypadek użycia, w którym należy zastosować zniekształcanie nazw w Pythonie, jeśli w ogóle?
Nie interesuje mnie także przypadek, w którym autor próbuje jedynie zapobiec przypadkowemu dostępowi do atrybutów zewnętrznych. Uważam, że ten przypadek użycia nie jest zgodny z modelem programowania Python.