Jaka jest różnica między używaniem akcesorów obj-c i używaniem składni kropki?
Odkąd zacząłem opracowywać iPhone'a, byłem trochę zdezorientowany, co jest najlepszym sposobem dostępu do danych jako członek klasy.
Powiedzmy, że mam klasę o nazwie MyClass, w której mam:
@interface MyClass : NSObject {
int myInt;
}
@property (nonatomic, assign) int myInt;
Czy w implementacji lepiej jest to zrobić:
myObject.myInt = 1;
Albo to?
[myObject setMyInt:1];
Dotyczy to również czytania wartości.
int newInt = myObject.myInt;
vs.
int newInt = [myObject myInt];