Właśnie zaczynam zaglądać do świata Programowania Reaktywnego Funkcjonalnego w Haskell i chciałbym eksperymentować z programowaniem GUI (z gtk, ze względu na znaczne powiązania) w ustawieniu reaktywnym.

Patrzyłem teraz trochę na Grapefruit, Reactive-Banana i Buster, i chciałbym mieć jakiekolwiek świadectwo radości / horroru używania jednego lub innego pakietu.

Mam tylko te wstępne zastrzeżenia:

Nie mam nic przeciwko temu, aby samemu powiązać pakiet FRP z gtk, ponieważ mam ambiwalentny pogląd na abstrakcyjny pomysł backendu (który ma Grapefruit).

Chociaż uważam, że teoria typów jest interesująca, doceniam również proste kodowanie dla rzeczywistych programów, które wydają się odkładać rekordy grejpfruta nieco na bok.

To znaczy, chyba że niektórzy z was przekonują mnie, żebym myślał inaczej :-)