Dlaczego lub dlaczego nie powinienem używać „UL” do określenia unsigned long?
ulong foo = 0;
ulong bar = 0UL;//this seems redundant and unnecessary. but I see it a lot.
Widzę to także w odniesieniu do pierwszego elementu tablic w dobrej ilości
blah = arr[0UL];//this seems silly since I don't expect the compiler to magically
//turn '0' into a signed value
Czy ktoś może przedstawić wgląd w powody, dla których potrzebuję „UL”, aby sprecyzować, że jest to znak bez znaku?