A dynamiczne proxy klasa jest klasą, która implementuje listę interfejsów określonych w czasie wykonywania, tak że wywołanie metody przez jeden z interfejsów instancji klasy zostanie zakodowane i wysłane do innego obiektu za pomocą jednolitego interfejsu. Można go użyć do utworzenia obiektu proxy typu bezpiecznego dla listy interfejsów bez konieczności wstępnego generowania klasy proxy. Dynamiczne klasy proxy są użyteczne w aplikacji lub bibliotece, która musi zapewnić bezpieczne odbijanie wywołań na obiektach w sposób bezpieczny dla typu. które prezentują interfejsy API

Powyżej obraz jest dobry, ale dlaczego używamy dynamicznego proxy?

Czy istnieje jakiś prosty przykład, który można wykorzystać w prawdziwym świecie, aby uzyskać więcej percepcji?