Wta odpowiedź doinne pytanie, podano trochę szkicu kodu Haskella, który używa funkcji opakowujących, aby wyodrębnić jakiś kod do sprawdzania składni argumentów wiersza poleceń. Oto część kodu, którą staram się uprościć:

<code>takesSingleArg :: (String -> IO ()) -> [String] -> IO ()
takesSingleArg act [arg] = act arg
takesSingleArg _   _     = showUsageMessage

takesTwoArgs :: (String -> String -> IO ()) -> [String] -> IO ()
takesTwoArgs act [arg1, arg2] = act arg1 arg2
takesTwoArgs _   _            = showUsageMessage
</code>

Czy jest jakiś sposób (może przy użyciuSzablon Haskell?), aby uniknąć konieczności pisania dodatkowych funkcji dla każdej liczby argumentów? W idealnej sytuacji chciałbym móc napisać coś takiego (robię tę składnię)

<code>generateArgumentWrapper<2, showUsageMessage>
</code>

I to się rozszerza

<code>\fn args -> case args of
                 [a, b] -> fn a b
                 _      -> showUsageMessage
</code>

W idealnej sytuacji mógłbym nawet mieć zmienną liczbę argumentówgenerateArgumentWrapper meta-funkcja, dzięki czemu mógłbym to zrobić

<code>generateArgumentWrapper<2, asInt, asFilePath, showUsageMessage>
</code>

I to się rozszerza

<code>\fn args -> case args of
                 [a, b] -> fn (asInt a) (asFilePath b)
                 _      -> showUsageMessage
</code>

Czy ktoś wie, jak to osiągnąć? Byłoby naprawdę łatwym sposobem powiązania argumentów wiersza poleceń ([String]) do dowolnych funkcji. Czy może jest to zupełnie inne, lepsze podejście?