Sytuacja: Mam wiele klas, z których każda powinna zawierać zmienną z hashem konfiguracji; inny skrót dla każdej klasy, ale taki sam dla wszystkich instancji klasy.

Na początku próbowałem tak

class A
  def self.init config
    @@config = config
  end

  def config
    @@config
  end
end

class B < A; end
class C < A; end

Wkrótce jednak zauważyłem, że nie będzie działać w ten sposób, ponieważ @@ config odbywa się w kontekście A, nie B lub C, a zatem:

B.init "bar"
p B.new.config  # => "bar"
p C.new.config  # => "bar" - which would be nil if B had it's own @@config

C.init "foo"
p B.new.config  # => "foo" - which would still be "bar" if C had it's own @@config
p C.new.config  # => "foo"

Pomyślałem o użyciu tego w ten sposób:

modules = [B, C]
modules.each do |m|
  m.init(@config[m.name])
end
# ...
B.new  # which should then have the correct config

Teraz jest dla mnie jasne, dlaczego tak się dzieje, ale nie jestem pewien, dlaczego tak jest.

Czy nie może też działać w inny sposób, trzymając zmienną klasy w kontekście podklasy?

Irytujące było również to, że jaźń jest zawsze podklasą, nawet gdy jest nazywana „w” nadklasą. Na tej podstawie po raz pierwszy oczekiwałem, że kod z nadklasy zostanie „wykonany w kontekście” podklasy.

Pewne oświecenie na ten temat byłoby bardzo mile widziane.

Z drugiej strony prawdopodobnie będę musiał to zaakceptować i muszę znaleźć inny sposób, aby to zrobić.

Czy istnieje „meta” sposób na to? (Próbowałem z class_variable_set itp., Ale bez powodzenia)

A może cały pomysł tej metody „init” jest w pierwszej kolejności wadliwy i istnieje jakiś inny „wzór”, aby to zrobić?

Mogłem po prostu zrobić @@ config hash, trzymając wszystkie konfiguracje i zawsze wybrać właściwy, ale uważam, że jest to trochę niezręczne ... (czy dziedziczenie nie rozwiązuje tego rodzaju problemu?;)