Jaka jest powszechna praktyka utrzymywania obejść IE w oddzielnym pliku CSS? Mówię o głębszych zagadnieniach, które są niepraktyczne w użyciu za pomocą innych środków (takich jak włączenie alternatywnego adresu URL obrazu wraz z zakodowanym w bazie 64 zasobem; obejście boxsizing.htc itp.)NB: Jestem konserwatywny, jeśli chodzi o daneURI w porównaniu z sprite'ami waniliowymi, więc jest ich tylko kilka

Czasami muszę uciekać się do kodu podobnego do

.some-class-lets-say-datepicker {
  background-image: url(*encoded image*/);
  *background-image: url(../gfx/lets-say-datepicker-icon.png);
}

z zakodowanym łańcuchem obrazu wynoszącym średnio 100 ~ 300 znaków. Biorąc pod uwagę powyższy kod, powoduje to pewien nadmiarowy ruch - dla zgodnych przeglądarek pobierających redundandowy adres URL, a dla IE7 - pobranie łańcucha podstawowego base64 oddzielnego żądania obrazu. Uważam, że ten nadmiar jest nieistotny dla obu (a przecież użytkownicy IE7 mają o wiele większe problemy, aby się tym martwić)

Jednocześnie następujące czynności byłyby (?) Dużo czystsze:

<!--[if !IE]> -->
  <link href="main.css" rel="stylesheet" />
<!-- <![endif]-->
<!--[if lt IE 8]>
  <link href="main_ie.css" rel="stylesheet"/>
<![endif]-->

ale oddzielna konserwacja wcale nie wydaje się atrakcyjna. Oferta arkuszy stylów zamknięciawarunkowe, czy jest coś podobnego dla SASS / LESS, czy też istnieje zupełnie inne podejście, które poleciłbyś?