W przeciwieństwie do standardowych (i trudniejszych) scenariuszy rozmycia i super rozdzielczości, mam dostęp do oryginalnego (ostrego) obrazuG i to jest niewyraźna wersjaB. Po prostu szukam jądra rozmyciah. Więc ponieważB jest wykonywane za pomocą prawdziwej kamery, a relacja:

B=G*h+N (gdzie* oznacza splot iN jest jakiś dodatkowy hałas)

Naturalnie jest to problem nadmiernie ograniczonyh ma mały rozmiar w porównaniu zG iB a więc co kilka pikseli w parze obrazów generuje równanie na wpisachh.

Ale jaki byłby najprostszy sposób na wdrożenie tego? Moje myśli do tej pory:

Przejście do dziedziny częstotliwości i podział (jakta odpowiedź wskazuje). Ale byłoby to nieuchronnie numerycznie niestabilne z powodu hałasu?Korelacja krzyżowa - znalazłem tylko przykłady sygnałów 1-D i nie mogłem dowiedzieć się, jak używać w przypadku 2D obrazów.Ostrożnie konstruując nadmiernie ograniczony system liniowyG'h'=B' szukamh' która jest wersją wektorową wpisów jądrah przy użyciu pewnej procedury optymalizacji. Ale to jest bardzo nużące i matrycaG' i wektorB' z pewnością będą ogromne.

Szczególnie przydatny byłby konkretny przykład w dowolnym języku programowania od C ++ do MATLAB.