Próbuję napisać funkcję, która implementuje metodę Newtona w dwóch wymiarach i podczas gdy ja to zrobiłem, muszę teraz dostosować mój skrypt tak, aby parametry wejściowe mojej funkcji musiały być f (x) w wektorze kolumny, macierzy jakobianskiej zf(x), początkowe domysłyx0 i tolerancja, gdy funkcjaf(x) a jego jakobiańska matryca znajduje się w osobnych plikach .m.

Jako przykład napisanego przeze mnie skryptu, który implementuje metodę Newtona, mam:

n=0;            %initialize iteration counter     
eps=1;          %initialize error     
x=[1;1];        %set starting value

%Computation loop     
while eps>1e-10&n<100 
    g=[x(1)^2+x(2)^3-1;x(1)^4-x(2)^4+x(1)*x(2)];         %g(x)      
    eps=abs(g(1))+abs(g(2));                             %error     
    Jg=[2*x(1),3*x(2)^2;4*x(1)^3+x(2),-4*x(2)^3+x(1)];   %Jacobian     
    y=x-Jg\g;                                            %iterate     
    x=y;                                                 %update x     
    n=n+1;                                               %counter+1     
end 

n,x,eps       %display end values

Dzięki temu skryptowi zaimplementowałem funkcję i matrycę jakobianską w rzeczywistym skrypcie i staram się wypracować, w jaki sposób mogę faktycznie utworzyć skrypt z wymaganymi parametrami wejściowymi.

Dzięki!