Mam dużą aplikację (~ 50 modułów) wykorzystującą strukturę podobną do następującej:

PodanieModuły komunikacyjneKolorowy moduł komunikacyjnyModuł komunikacyjny SSNitp. moduł komunikacyjnyModuł routeraModuły serwisoweModuł usługi głosowaniaModuł podrzędny interfejsu WWW do głosowaniaModuł głosowania kolektora głosowania do głosowaniaitp. do głosowaniaModuł serwisowy Quizitp. moduł

Chciałbym zaimportować aplikację do Maven i Subversion. Po kilku badaniach odkryłem, że istnieją dwa praktyczne podejścia.

Jeden używa struktury drzewa, tak jak poprzedni. Wadą tej struktury jest to, że potrzebujesz mnóstwa ulepszeń / hacków, aby raportowanie wielomodułowe działało dobrze z Maven. Inną wadą jest to, że w Subversion standardowe podejście trunk / tags / branches dodaje jeszcze więcej złożoności do repozytorium.

Inne podejście wykorzystuje płaską strukturę, w której istnieje tylko jeden projekt macierzysty, a wszystkie moduły, submoduły i części submodułów są bezpośrednim dzieckiem projektu macierzystego. Podejście to sprawdza się dobrze w raportowaniu i jest łatwiejsze w Subversion, jednak czuję, że w ten sposób tracę trochę struktury.

Który sposób wybierzesz w dłuższej perspektywie i dlaczego?