Czy rozpakowywanie argumentów używa iteracji lub pobierania elementów?
Używam Pythona 2.7.3.
Rozważmy fikcyjną klasę z niestandardową (choć złą) iteracją i zachowaniem polegającym na pobieraniu przedmiotów:
class FooList(list):
def __iter__(self):
return iter(self)
def next(self):
return 3
def __getitem__(self, idx):
return 3
Zrób przykład i zobacz dziwne zachowanie:
>>> zz = FooList([1,2,3])
>>> [x for x in zz]
# Hangs because of the self-reference in `__iter__`.
>>> zz[0]
3
>>> zz[1]
3
Ale teraz stwórzmy funkcję, a następnie rozpakujmy argumentzz
:
def add3(a, b, c):
return a + b + c
>>> add3(*zz)
6
# I expected either 9 or for the interpreter to hang like the comprehension!
Zatem rozpakowywanie argumentów w jakiś sposób pobiera dane o elemenciezz
ale nie przez iterację obiektu za pomocą zaimplementowanego iteratora, ani też przez wykonanie iteratora i wywołania biednego człowieka__getitem__
dla tak wielu przedmiotów, jak obiekt.
Więc pytanie brzmi: w jaki sposób składniaadd3(*zz)
zdobyć członków danychzz
jeśli nie tymi metodami? Czy po prostu brakuje mi jednego wspólnego wzorca pobierania członków danych z takiego typu?
Moim celem jest sprawdzenie, czy mógłbym napisać klasę, która implementuje iterację lub pobieranie elementów w taki sposób, aby zmieniała argument wypakowujący składnię dla tej klasy. Po wypróbowaniu dwóch powyższych przykładów zastanawiam się teraz, jak rozpakowywanie argumentów wpływa na dane bazowe i czy programista może wpływać na to zachowanie. Google w tym celu zwrócił tylko morze wyników wyjaśniających podstawowe użycie*args
składnia.
Nie mam przypadku użycia, ponieważ muszę to zrobić i nie twierdzę, że to dobry pomysł. Chcę tylko zobaczyć, jak to zrobić ze względu na ciekawość.
Dodany
Ponieważ typy wbudowane są traktowane specjalnie, oto przykładobject
gdzie utrzymuję obiekt listy i implementuję własne zachowanie get i set do emulacji listy.
class FooList(object):
def __init__(self, lst):
self.lst = lst
def __iter__(self): raise ValueError
def next(self): return 3
def __getitem__(self, idx): return self.lst.__getitem__(idx)
def __setitem__(self, idx, itm): self.lst.__setitem__(idx, itm)
W tym przypadku,
In [234]: zz = FooList([1,2,3])
In [235]: [x for x in zz]
---------------------------------------------------------------------------
ValueError Traceback (most recent call last)
<ipython-input-235-ad3bb7659c84> in <module>()
----> 1 [x for x in zz]
<ipython-input-233-dc9284300db1> in __iter__(self)
2 def __init__(self, lst):
3 self.lst = lst
----> 4 def __iter__(self): raise ValueError
5 def next(self): return 3
6 def __getitem__(self, idx): return self.lst.__getitem__(idx)
ValueError:
In [236]: add_3(*zz)
---------------------------------------------------------------------------
ValueError Traceback (most recent call last)
<ipython-input-236-f9bbfdc2de5c> in <module>()
----> 1 add_3(*zz)
<ipython-input-233-dc9284300db1> in __iter__(self)
2 def __init__(self, lst):
3 self.lst = lst
----> 4 def __iter__(self): raise ValueError
5 def next(self): return 3
6 def __getitem__(self, idx): return self.lst.__getitem__(idx)
ValueError:
Ale zamiast tego, jeśli upewnię się, że iteracja zatrzymuje się i zawsze zwraca 3, mogę uzyskać to, co robiłem, aby grać w pierwszym przypadku:
class FooList(object):
def __init__(self, lst):
self.lst = lst
self.iter_loc = -1
def __iter__(self): return self
def next(self):
if self.iter_loc < len(self.lst)-1:
self.iter_loc += 1
return 3
else:
self.iter_loc = -1
raise StopIteration
def __getitem__(self, idx): return self.lst.__getitem__(idx)
def __setitem__(self, idx, itm): self.lst.__setitem__(idx, itm)
Wtedy widzę to, czego pierwotnie oczekiwałem:
In [247]: zz = FooList([1,2,3])
In [248]: ix = iter(zz)
In [249]: ix.next()
Out[249]: 3
In [250]: ix.next()
Out[250]: 3
In [251]: ix.next()
Out[251]: 3
In [252]: ix.next()
---------------------------------------------------------------------------
StopIteration Traceback (most recent call last)
<ipython-input-252-29d4ae900c28> in <module>()
----> 1 ix.next()
<ipython-input-246-5479fdc9217b> in next(self)
10 else:
11 self.iter_loc = -1
---> 12 raise StopIteration
13 def __getitem__(self, idx): return self.lst.__getitem__(idx)
14 def __setitem__(self, idx, itm): self.lst.__setitem__(idx, itm)
StopIteration:
In [253]: ix = iter(zz)
In [254]: ix.next()
Out[254]: 3
In [255]: ix.next()
Out[255]: 3
In [256]: ix.next()
Out[256]: 3
In [257]: ix.next()
---------------------------------------------------------------------------
StopIteration Traceback (most recent call last)
<ipython-input-257-29d4ae900c28> in <module>()
----> 1 ix.next()
<ipython-input-246-5479fdc9217b> in next(self)
10 else:
11 self.iter_loc = -1
---> 12 raise StopIteration
13 def __getitem__(self, idx): return self.lst.__getitem__(idx)
14 def __setitem__(self, idx, itm): self.lst.__setitem__(idx, itm)
StopIteration:
In [258]: add_3(*zz)
Out[258]: 9
In [259]: zz[0]
Out[259]: 1
In [260]: zz[1]
Out[260]: 2
In [261]: zz[2]
Out[261]: 3
In [262]: [x for x in zz]
Out[262]: [3, 3, 3]
streszczenie
Składnia*args
polega tylko na iteracji. W przypadku typów wbudowanych odbywa się to w sposób, który nie jest bezpośrednio nadpisywany w klasach dziedziczących po typie wbudowanym.
Te dwa są funkcjonalnie równoważne:
foo(*[x for x in args])
foo(*args)
Nie są one równoważne nawet w przypadku skończonych struktur danych.
foo(*args)
foo(*[args[i] for i in range(len(args))])