Rok temu widziałem kilka notatek Apple WWDC o korzyściach płynących z Auto Layout, ale kiedy próbowałem ich w prawdziwych projektach, doświadczyłem, że gdy przesuniesz jakiś element interfejsu użytkownika na Scenorysie nawet nieznacznie, łamie on połowę ograniczeń, niweluje wszystkie zalety Auto Layout.

Do tej pory z powodzeniem korzystałem ze sprężyn i rozpór, w połączeniu z obserwacją KVOrama ścieżka do widoku, z wdziękiem obsługiwała większość rotacji, z kilkoma liniami kodu.

Więc teraz, gdy wychodzi iOS 7, mam pytanie: czy mogę z powodzeniem używać tylko Springs & Struts dla aplikacji iOS 7 i unikać korzystania z Auto Layout? A może przegrywam na czymś takim? Nauka i doskonalenie umiejętności korzystania z Auto Layout w różnych scenariuszach zajęłoby mi prawdopodobnie kilka dni, więc naprawdę doceniłbym kilka argumentów.

ZDECYDOWANY: Dzięki odpowiedzi Maxa zacząłem kopać w Auto Layout; podczasNull ma rację w swojej odpowiedzi - właściwie możesz używać Springs i Struts na iOS 7 bez większych problemów, Auto-Layout jest potężny.

Najwyraźniej w Xcode 5 naprawiono następujące rzeczy:

Aby usunąć ograniczenie, nie musisz wykonywać starożytnych szamańskichtaniec deszczu. Usuwasz go i układ przechodzi doostrzeżenie tryb, wskazujący na problemy, które należy rozwiązać, aby działać Auto Layout.

Kiedy przenosisz rzeczy, twoje ograniczenia się nie zmieniają; tylko ramka widoku w zmianach Konstruktora interfejsu.

Gdy ramka w Konstruktorze interfejsu różni się od obliczonej ramką ograniczeń układu, Konstruktor interfejsu wskaże ramkę środowiska wykonawczego tego elementu czerwoną linią przerywaną. Wreszcie jest to zrobione dobrze. Dzięki, Apple.

Oto link do sesji WWDC 2013, która pokazuje, jak wykorzystać to wszystko w Xcode 5. Aby to zobaczyć, potrzebujesz konta programisty Apple.

Więc moim wyborem jest teraz układ automatyczny. Dziękuję wszystkim.