Mamy projekt i niebawem dodamy nowy element funkcjonalny do skądinąd stabilnej bazy kodu, bez żadnych większych zmian, z wyjątkiem naprawiania defektów. Plan nie będzie rozwijał osobno nowej funkcji przez jakiś czas (prawdopodobnie przez miesiąc), wykonując pośrednie kompilacje i testowanie, a gdy funkcja zostanie zakończona i jakość będzie akceptowalna, scal kod nowej funkcji w głównej gałęzi.

Pytanie brzmi: co z dwóch poniższych scenariuszy jest lepszych w kategoriach jasnej sprawy:

Tworzenie nowego projektu na podstawie linii bazowej w strumieniu integracji bieżącego projektu, rozwijanie nowej funkcji w tym oddzielnym projekcie z dostawami pośrednimi do strumienia integracji nowego projektu i budowanie ze strumienia integracji. I ostatecznie dostarczenie zmian ze strumienia integracji nowego projektu do głównego projektu (do dev lub int).

Używanie hierarchii strumieni w głównym projekcie: tworzenie strumienia podrzędnego strumienia integracji w głównym projekcie (nazwijmy go temp_int) i strumienia podrzędnego temp_int (nazwijmy to temp_dev). Opracowanie nowej funkcji w temp_dev, z okresowymi dostawami do temp_int i kompilacji z temp_int, a następnie dostarczenie nowej funkcji z temp_int do głównego strumienia integracji.