Czy „shift” jest zły za przetwarzanie parametrów podprogramu Perla?
Często używamshift rozpakować parametry funkcji:
sub my_sub {
my $self = shift;
my $params = shift;
....
}
Jednak wielu moich kolegów głosi toshift jest w rzeczywistości zły. Czy mógłbyś wyjaśnić, dlaczego powinienem preferować
sub my_sub {
my ($self, $params) = @_;
....
}
doshift?