Najlepsza praktyka dla kluczowych wartości w plikach tłumaczeń

Ogólnie rzecz biorąc, metody translacji przyjmują mapowanie klucza> wartości i używają klucza do przekształcenia go w wartość. Teraz rozpoznaję dwie różne metody nazywania kluczy tłumaczenia, aw moim zespole nie dochodzimy do porozumienia co do tego, co wydaje się najlepszą metodą.

Metoda 1: Używaj pełnych angielskich słów lub zdań:

Name => Name
Please enter your email address => Please enter your email address

Metoda 2: Użyj słów kluczowych opisujących sytuację:

NAME => Name
ENTER_EMAIL => Please enter your email address

Osobiście wolę metodę # 1, ponieważ bezpośrednio pokazuje znaczenie wiadomości. Jeśli tłumaczenie nie jest dostępne, możesz wrócić do klucza, co nie powoduje żadnych problemów. Metoda jest jednak kłopotliwa, gdy tłumaczenie często się zmienia, ponieważ wszystkie pliki wymagają aktualizacji. Również dla dłuższych tekstów klawisze te stają się bardzo duże. Rozwiązuje się to za pomocą klawiszy takich jakENTER_EMAIL, ale frazowanie jest całkowicie poza kontekstem. Lista kluczy tłumaczenia abstrakcyjnego byłaby ogromna, potrzebne są metadane dla wszystkich kluczy wyjaśniających ich użycie, a kolizje mogą być znacznie łatwiejsze.

Czy jest najlepszy z obu światów lub trzecia metoda? Jak używać kluczy tłumaczeniowych w swojej aplikacji? W naszym przypadku jest to aplikacja internetowa oparta na php, ale myślę, że powyższy problem jest na tyle ogólny, że można ogólnie mówić o i18n.

questionAnswers(2)

yourAnswerToTheQuestion