Adresowanie fizyczne lub wirtualne jest używane w procesorach x86 / x86_64 do buforowania w L1, L2 i L3?
Które adresowanie jest używane w procesorach x86 / x86_64 do buforowania w L1, L2 i L3 (LLC) - fizyczne lub wirtualne (przy użyciu PT / PTE iTLB) i jakoś to robiPAT (tabela atrybutów strony) wpływać na to?
Czy w tym przypadku istnieje różnica między sterownikami (przestrzeń jądra) a aplikacjami (przestrzeń użytkownika)?
Krótka odpowiedź - Intel używapraktycznie indeksowane, fizycznie oznaczone (VIPT) pamięci podręczne L1:Co będzie używane do wymiany danych między wątkami, będzie wykonywane na jednym rdzeniu z HT?
L1 -Wirtualny adresowanie (w8-way
pamięć podręczna do zdefiniowaniaSet
jest wymagany niski12 bits
które są takie same w virt & phys)L2 -Fizyczny adresowanie (wymaga dostępu do TLB dla Virt-2-Phys)L3 -Fizyczny adresowanie (wymaga dostępu do TLB dla Virt-2-Phys)